Ηλεκτρονική Υπηρεσία Υποστήριξης μελών & φίλων

Η πρότασή μου:

Στήριξε τη πρόταση

17

Ο πρώην υπουργός Ενέργειας και αναπληρωτής καθηγητής στο ΠΑΠΕΙ, Γιάννης Μανιάτης, επισήμανε ότι η Ελλάδα χρειάζεται ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο μιας δίκαιης και συμπεριληπτικής ανάπτυξης, που δεν θα αφήνει κανέναν απ’ έξω, θα δημιουργεί θέσεις εργασίας και θα αναδεικνύει την προστιθέμενη αξία της χώρας.

Bιώνουμε μια περίοδο που η μόνο βεβαιότητα είναι η αβεβαιότητα. Η Ελλάδα χρειάζεται ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο μιας δίκαιης και συμπεριληπτικής ανάπτυξης, που δεν θα αφήνει κανέναν απ’ έξω, και Θα δημιουργεί θέσεις εργασίας. Ιδιαίτερα για το τελευταίο, δεν με νοιάζει καθόλου να κάνω πράσινη ανάπτυξη ή ψηφιακή μετάβαση στην Ελλάδα, εάν πρόκειται όλα να είναι εισαγόμενα από την Κίνα, τη Γερμανία ή τρίτες χώρες. Με νοιάζει να δω ποια είναι η προστιθέμενη αξία στην πατρίδα μου, να επιλέξω ποιες είναι οι παρεμβάσεις που θα μεγιστοποιήσουν το αποτέλεσμα αλλά εξίσου σημαντικά, ποιες είναι οι παρεμβάσεις που δημιουργούν αξιοπρεπείς θέσεις εργασίας στους Έλληνες εργαζομένους, στην πορεία προς ένα μοντέλο βιώσιμης ανάπτυξης. Η Ευρώπη πρέπει να απαντήσει στο πως μπορεί η Ευρώπη αλλά και η Ελλάδα, να αποκτήσει αυτάρκεια στην παραγωγή προϊόντων που θα μας βοηθήσουν να πάμε όλοι μαζί σε μια καλύτερη ανάπτυξη. Η ενεργειακή αυτάρκεια αποτελεί κορυφαία επιλογή της εθνικής μας ανεξαρτησίας, ίδιας σπουδαιότητας με την εθνική άμυνα και την εξωτερική πολιτική. Ενεργειακή αυτάρκεια και ασφάλεια. Δεν φτάνει μόνο να έχω πράσινη ενέργεια αλλά θέλω και να έχω ενέργεια. Θέλω να πηγαίνω στο σπίτι, να πατάω τον διακόπτη και να έχω φως. Αυτό δεν είναι καθόλου προφανές, εάν εξελιχθούν τα πράγματα στον πόλεμο Ρωσίας - Ουκρανίας, όπως απειλεί ο Πούτιν. Γιατί δεν κάνουμε πλήρη φοροαπαλλαγή στις δαπάνες για την ενεργειακή αναβάθμιση ενός σπιτιού; Πόσο θέλει ένα σπίτι για να αναβαθμιστεί, 15-20 χιλιάδες; Ο ΦΠΑ και τα έσοδα που θα εισπράξει από τη φορολόγηση, τα μεροκάματα και τις πρώτες ύλες, είναι τόσο που τα έσοδα του κράτους θα ισοζυγιστούν. Και δεν το κάνουμε.Για το ζήτημα των κοιτασμάτων, χάσαμε 7 χρόνια από το 2014 έως σήμερα. Ήταν ένα ιστορικό παράθυρο που αν το είχαμε αξιοποιήσει, η Ελλάδα σήμερα θα ήταν όχι μόνο αυτάρκης στα δικά της ενεργειακά κοιτάσματα αλλά θα μπορούσαμε να αποτελέσουμε μια πύλη τροφοδότησης ολόκληρης της Ευρώπης με περίπου το 20% που τροφοδοτεί σήμερα την Ευρώπη. Το 20% του Ρωσικού φυσικού αερίου, θα μπορούσε η Ελλάδα, σε συνεργασία με την Κύπρο και το Ισραήλ, να το στέλνει στην Ευρώπη από Ευρωπαϊκά κοιτάσματα. Αντιλαμβανόμαστε τι σημαίνει γεωστρατηγικά, γεωπολιτικά, στη διπλωματική μας φαρέτρα, τι σημαίνει αυτό το άλμα; Ποιος θα τολμούσε και σε άλλα θέματα εθνικής, εξωτερικής πολιτικής, να λοξοκοιτάξει την Ελλάδα, όταν είναι τροφοδότης όλης της Ευρώπης με το 20% του φυσικού αερίου; Εξαγγέλθηκε ότι θα ξανά ξεκινήσουμε, μόνο που πρέπει αυτή η επανέναρξη να γίνει με ταχύτητα, επιμονή, επιμονή και έτσι
όπως μπορεί να συμβεί.
Το 20% του τιμολογίου ηλεκτρισμού ενός νοικοκυριού, είναι ο θερμοσίφωνας. Γιατί λοιπόν τα 5 εκατομμύρια Ελληνικά σπίτια που δεν έχουν ηλιακό θερμοσίφωνα, τους οποίους κατασκευάζουν 25 Ελληνικές επιχειρήσεις, από τις καλύτερες του κόσμου, όπου απασχολούνται 3.500 άνθρωποι, γιατί να μην είναι αυτό εθνικός στόχος; Και μέσα σε 2 χρόνια να μειώσω το τιμολόγιο του μέσου Ελληνικού νοικοκυριού κατά 20% και παράλληλα να δώσω και μεροκάματο σε άλλους 3.500 Έλληνες πολίτες. Για τα αγροτικά, το 2014 δώσαμε στους ΤΟΕΒ τη δυνατότητα, να αποκτήσουν προτεραιότητα στη σύνδεση έναντι οποιουδήποτε άλλου ιδιώτη. Να το στηρίξουμε και να
μειώσουμε κατά 60% το ρεύμα που πληρώνει ο Έλληνας αγρότης. Αυτή είναι προοδευτική και δομική μεταρρύθμιση και τα λεφτά μένουν εδώ.
Η Ελλάδα μπορεί να αδράξει μια ιστορική ευκαιρία και από εκεί που αισθανόμαστε ότι βρισκόμαστε με την πλάτη στον τοίχο, να προχωρήσουμε σε ένα νέο παραγωγικό μοντέλο της πατρίδας μας, που θα μας ξαναφέρει να γίνουμε πρωταγωνιστές μιας νέας Ευρώπης, της αλληλεγγύης, της ειρήνης και της αυτάρκειας σε όσο το δυνατόν περισσότερα προϊόντα.