Ηλεκτρονική Υπηρεσία Υποστήριξης μελών & φίλων

Οι ώριµες δηµοκρατίες µε υψηλή ποιότητα θεσµών και διακυβέρνησης καταφέρνουν να εξασφαλίσουν υψηλότερα επίπεδα εισοδήµατος, περισσότερες ευκαιρίες επιτυχίας και καλύτερο βιοτικό επίπεδο για τους πολίτες τους. Αντιθέτως σε χώρες που οι δηµοκρατικοί θεσµοί είναι ανίσχυροι τους υποκαθιστούν µηχανισµοί συναλλαγής ανάµεσα στην πολιτική εξουσία, την οικονοµική εξουσία και τους πολίτες. Η ενδυνάµωση των δηµοκρατικών θεσµών, συνεπώς, εκτός από τη βελτίωση της ευρωστίας της δηµοκρατίας έχει ευδιάκριτο οικονοµικό αποτύπωµα στην οικονοµική αποτελεσµατικότητα και το βιοτικό επίπεδο των πολιτών.

Στην Ελλάδα οι κυριότερες και οι πιο σηµαντικές δηµοκρατικές τοµές της έχουν την υπογραφή του ΠΑΣΟΚ. ΑΣΕΠ, ΚΕΠ, Γενική Γραµµατεία Πληροφοριακών Συστηµάτων, Συνήγορος του Πολίτη, Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδοµένων, Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών, ΕΣΡ και η Επιτροπή Ανταγωνισµού (ως πραγµατικά Ανεξάρτητη Αρχή), είναι οι µεταρρυθµίσεις που συνέβαλαν στην αναβάθµιση της Δηµοκρατίας µας και στην υποχώρηση του πελατειακού κράτους. Η Διαύγεια, η Δηµόσια Διαβούλευση, η απογραφή των Δηµοσίων υπαλλήλων, η ανεξάρτητη ΕΛΣΤΑΤ, η Ενιαία Ανεξάρτητη Αρχή Δηµοσίων Συµβάσεων (και το Κεντρικό Ηλεκτρονικό Μητρώο Δηµοσίων Συµβάσεων), ο ΕΟΠΠΥ, η ηλεκτρονική συνταγογράφηση, οι Εισαγγελείς διαφθοράς και οικονοµικού εγκλήµατος, η άρση του τραπεζικού απορρήτου, την Αρχή για την καταπολέµηση του «µαύρου χρήµατος» θεσµοθετήθηκαν παρά το γεγονός ότι η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ διαχειριζόταν το ναυάγιο στο οποίο οδήγησε την ελληνική οικονοµία η Κυβέρνηση της ΝΔ το 2009 και αποτέλεσαν ένα κύµα ουσιαστικών µεταρρυθµίσεων που εκσυγχρόνισαν περαιτέρω το κράτος.

Ωστόσο οι ουσιαστικές µεταρρυθµίσεις υποχώρησαν µαζί µε το ΠΑΣΟΚ. Τις διαδέχθηκαν ένας συνεχής εκφυλισµός τόσο από τη Νέα Δηµοκρατία όσο και από τον ΣΥΡΙΖΑ µε την απαξίωση των νοµοθετικών διαδικασιών, την επανακοµµατικοποίηση της δηµόσιας διοίκησης, διορισµούς µετακλητών σε θέσεις ευθύνης, την «κανονικοποίηση» των απευθείας αναθέσεων έργων µε πρόσχηµα την πανδηµία και των κατά παρέκκλιση προσλήψεων, µε την προσπάθεια ποδηγέτησης της πολυφωνίας στα ΜΜΕ και της Δικαιοσύνης.

Οι περισσότερες χώρες της Ευρώπης µε ισχυρές οικονοµίες, υψηλά επίπεδα απασχόλησης και ποιότητας της εργασίας, οι χώρες δηλαδή που έχουν, κατά τεκµήριο, απορροφήσει αρκετούς από τους εκατοντάδες χιλιάδες νέους µας του brain drain, διακρίνονται επίσης από υψηλά επίπεδα φορολογίας κερδών και µερισµάτων. Διακρίνονται επίσης από πολύ υψηλότερα επίπεδα "θεσµικής ποιότητας", δηλαδή ποιότητας διακυβέρνησης, λειτουργίας των θεσµών, της δικαιοσύνης, εµπιστοσύνης στο κράτος και τη δηµόσια διοίκηση και χαµηλότερα επίπεδα διαφθοράς. Αυτός είναι ο βασικότερος λόγος που χαρακτηρίζονται από πολύ χαµηλότερα επίπεδα παραοικονοµίας, φοροδιαφυγής και "µαύρης" εργασίας. Η θεσµική ποιότητα και η εµπιστοσύνη αντανακλάται και στα υψηλότερα επίπεδα φορολογικής ηθικής που διακρίνει τις κοινωνίες αυτές. Για το λόγο αυτό µπορούν να υποστηρίζουν πολύ δυναµικότερες και εξωστρεφείς οικονοµίες µε υψηλότερους συντελεστές φορολογίας κερδών και µερισµάτων και χαµηλότερη εξάρτηση των δηµοσίων εσόδων από τους έµµεσους φόρους.

ν περίπτωση της χώρας µας, φαίνεται ότι "ανταλλάσσουµε" την µεγάλη υστέρησή µας στην ποιότητα των θεσµών και της διακυβέρνησης µε τη µείωση της φορολογίας του µεγάλου πλούτου, των κερδών και των µερισµάτων. Ο πληθωρισµός, η ακρίβεια και η βίαιη πτώση του βιοτικού επιπέδου των εργαζοµένων, των αδύναµων στρωµάτων και της µικροµεσαίας τάξης δεν οφείλεται αποκλειστικά στις, όντως, δυσµενέστατες διεθνείς συνθήκες. Είναι σε ένα σηµαντικό βαθµό και πληθωρισµός «απληστίας».

Οι συµπεριφορές και την σθεναρή άρνηση της κυβέρνησης να ενεργοποιήσει µε ουσιαστικό και αποδοτικό τρόπο τους θεσµούς και µηχανισµούς ρύθµισης και ελέγχου της αγοράς, των τιµών και των περιθωρίων κέρδους.

Ο δρόµος αυτός, ωστόσο, είναι αδιέξοδος και κινδυνεύει να µετατραπεί σε ένα καθοδικό σπιράλ, όπου η υποβάθµιση της ποιότητας των θεσµών και της διακυβέρνησης θα απαιτεί ολοένα και µικρότερη φορολογία πλούτου, κερδών και µερισµάτων και θα επιφέρει, όχι την συρρίκνωση αλλά, την διεύρυνση της φοροδιαφυγής, της παραοικονοµίας και της διαφθοράς. Ευνοεί, επίσης, την αέναη συνέχιση της κοµµατικοποίησης και της δυσλειτουργίας της δηµόσιας διοίκησης και την εξάρτησή της από την πολιτική βούληση του κόµµατος που, κερδίζοντας τις εκλογές, παίρνει το κράτος ως λάφυρο και στη συνέχεια επικαλείται την αδυναµία του κρατικού µηχανισµού ως άλλοθι για τις δικές του πολιτικές αδυναµίες. Γιατί όταν µπορεί το κράτος να παραβιάζει βάναυσα και ανεξέλεγκτα την ιδιωτικότητα, όταν οι θεσµοί δεν λειτουργούν για να προστατεύσουν τους πολίτες, τότε µπορεί να µην επιτρέψει στην Επιτροπή Ανταγωνισµού και στην ΡΑΕ, να προστατεύσει την αγοραστική δύναµη πολιτών και την επιβίωση των µικροµεσαίων επιχειρήσεων από την αισχροκέρδεια και τις ολιγοπωλειακές πρακτικές. Πρωταρχικό µας καθήκον είναι να σταµατήσουµε την πορεία αυτή.

Για να αποκτήσουμε, αυτοπεποίθηση πρέπει να εµπεδώσουµε θεσµούς δικαιοσύνης και αξιοκρατίας. Να αποδυναµώσουµε την οικογενειοκρατία, τη διαπλοκή και τη διαφθορά. Να εµπεδώσουµε σταθερούς κανόνες για την εξυπηρέτηση του πολίτη και την αντίληψη ότι το κράτος υπάρχει για να τον στηρίζει και όχι για να το εκµεταλλεύονται διάφορες οµάδες πίεσης και συντεχνίες.