Ηλεκτρονική Υπηρεσία Υποστήριξης μελών & φίλων

Η βέλτιστη χρήση των λιγνιτών στο ενεργειακό ισοζύγιο της χώρας, σε συνδυασμό με την προστασία του περιβάλλοντος, επιβάλλει την εξέταση μεθόδων και επενδύσεων σε συστήματα CCS (Carbon Capture Systems)

Δεδομένης της ανάγκης για ενεργειακή απεξάρτηση και της προαναφερθείσας κατάρρευσης των κατασκευών την τελευταία 15ετία είναι δεδομένο ότι η χώρα χρειάζεται ένα ολοκληρωμένο σχέδιο αναβάθμισης των μεταφορικών και ενεργειακών δικτύων της μέσα από ένα πρόγραμμα δημόσιων επενδύσεων και συμπράξεων με τον ιδιωτικό τομέα.

Ο στόχος είναι να συνδέονται όπως αναφέρθηκε παραπάνω παραγωγικοί κόμβοι και μεταφορικοί κόμβοι της χώρας, ήτοι λιμάνια, σιδηροδρομικοί σταθμοί και τα αεροδρόμια με τον καλύτερο δυνατόν

Η χώρα στο πεδίο αυτό πρέπει να προσαρμόζεται στα σχέδια της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη δημιουργία των δικτύου μεταφορών και ενέργειας.

Εκτός από την έξυπνη κινητικότητα, τις πολυτροπικές μεταφορές, τις καθαρές μεταφορές και την αστική κινητικότητα στο κομμάτι των μεταφορών και για την έξυπνη διανομή ενέργειας στο κομμάτι της ενέργειας πρέπει που αποτελούν οριζόντιες προτεραιότητες της ΕΕ πρέπει η Ελλάδα να προσαρμόζεται και στις ανάγκες και προτεραιότητες όπως αυτές προκύπτουν από τις πολιτικές για τα ευρωπαϊκά δίκτυα μεταφορών.

Πρόσφατο παράδειγμα μια ψηφίδας αυτής της πολιτικής είναι η αναβάθμιση της σιδηροδρομικής σύνδεσης Θεσσαλονίκης με την Ειδομένη με στόχο τη σταδιακή σιδηροδρομική σύνδεση με την Κεντρική Ευρώπη, η αναβάθμιση (εξηλεκτρισμός) του σιδηροδρομικού δικτύου της Αν. Μακεδονίας-Θράκης και η σύνδεσή του με τους στρατηγικής σημασίας λιμένες Αλεξανδρούπολης και Καβάλας.

Σε αυτό το πλαίσιο ο εθνικός σχεδιασμός όμως έχει ένα ακόμα μεγαλύτερο μεσοπρόθεσμο στοίχημα.

Πρέπει να προσαρμοστεί αλλά και στο βαθμό που μπορεί να προσαρμόσει τις αποφάσεις για το σχέδιο υποδομών που δρομολογούνται στα Δυτικά Βαλκάνια (την Αλβανία, Βοσνία Ερζεγοβίνη, Κόσοβο, Βόρεια Μακεδονία, Μαυροβούνιο και Σερβία) στο πλαίσιο των πολιτικών για την ένταξη τους στην Ευρώπη τα επόμενα χρόνια μια διαδικασία που ξεκίνησε με την Ατζέντα της Θεσσαλονίκης το 2003 επί Κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ. Ειδικότερα αποτελεί σημαντική η σωστή ανάγνωση και ανάλυση του οικονομικού και επενδυτικού σχεδίου για τα Δυτικά Βαλκάνια όπως έχει υιοθετηθεί από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο[12].

Ας σημειωθεί ότι η ΕΕ προωθεί την λειτουργία ενιαίας ενεργειακής αγοράς στα Δυτικά Βαλκάνια και η Ελλάδα, με τα ενεργειακά δίκτυα και τις υποδομές που διαθέτει και συνεχίζει να αναπτύσσει, θα είναι αδιανόητο να μην έχει ουσιαστικό ρόλο.

Σημειώνεται ότι οι έξι χώρες μαζί έχουν συνολικό ΑΕΠ σχεδόν στο 60% του Ελληνικού ΑΕΠ. Συνεπώς το μέγεθος της οικονομίας τους, η γεωγραφική εγγύτητας τους και η ενταξιακή προοπτική τους ανοίγουν πολλές ευκαιρίες για την Ελλάδα.

Αφενός αναβαθμίζουν τη δυναμική τόσο των σταθμών LNG, των αγωγών και του IGB ενώ πιθανώς να αυξήσεις και τις εξαγωγές των ελληνικών διυλιστηρίων.

Παράλληλα κρίσιμος ειδικά για τη Δυτική Ελλάδα αναμένεται να είναι ο αυτοκινητόδρομου Αδριατικής-Ιονίου, γνωστού και ως «Μπλε Διαδρόμου» που θα διατρέχει τις ακτές τις Κροατίας και θα φτάνει μέσω Αλβανίας  στην Ελλάδα, όπου τμήμα του θα είναι ο οδικός άξονας Ιωαννίνων-Κακαβιάς.

Επιπλέον ενδιαφέρον φαίνεται ότι υπάρχει για τη δημιουργία της σιδηροδρομικής γραμμής Pogradec-Ιεροπηγής.

Εν γένει  οι κομβικές επιλογές του Ευρώπης σε υποδομές και δίκτυα πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη πριν τις αντίστοιχε εθνικές στρατηγικές επιλογές.

[12] https://ec.europa.eu/neighbourhood-enlargement/system/files/2020-10/communication_on_wb_economic_and_investment_plan_october_2020_en.pdf